Weer naar de dierenarts

Mira is vandaag weer bij de dierenarts geweest, omdat het tijd was voor haar 2e puppie-enting. In goed overleg hebben we besloten om eerst een titerbepaling te doen. Jammergenoeg had van de puppie-enting alleen de hepatitis/leverziekte goed gepakt, dus ze heeft alsnog een enting gekregen. Ze hoeft nu pas over een jaar terug te komen voor een nieuwe titerbepaling.

Mira heeft zich echt keurig gedragen bij de dierenarts... ahum... not! Ze was in een nogal wakkere en zelfbewuste bui...
Brenda (de dierenarts) wilde even wat Rescue-spray in haar vacht wrijven, voordat er bloed geprikt zou worden voor de titerbepaling (ter kalmering), maar Mira lag op dat moment aan haar lamsoortje te kluiven en leek honger te hebben. Ik wist niet dat er zo'n diep en serieus gegrom uit zo'n klein lijfje kon komen! Euhm, pardon??? Troela... Zo doen we dat dus niet he. Ik heb het een paar keer herhaald (oortje afnemen en weer terug geven zodra ze rustig deed) en bijgestuurd en toen ging het wel goed. Later, bij het bloedprikken, gromde ze nog een keer op diezelfde manier en toen heb ik haar meteen bijgestuurd. Daarna geen problemen meer gehad gelukkig (behalve dan dat ze ontzettend liep te spartelen en te kronkelen toen we bloed wilden prikken...).

Het is niet ernstig, maar wel iets om rekening mee te houden. Het dametje moet nog leren dat we zo niet met elkaar omgaan. Aura heeft nog nooit tegen mij, of iemand anders, gegromd en weet ook dat ze dat niet moet proberen. Mira blijkbaar nog niet, maar hopelijk heb ik vandaag m'n punt duidelijk gemaakt...

Het is trouwens niet zo dat ze het niet leuk vindt bij de dierenarts. Toen we de Van Woustraat insloegen, liep ze bij alle winkeltjes naar binnen te snuffelen om te zien of we er al waren. Toen ze Brenda zag, begon ze meteen te kwispelen. En ook na het bloedprikken en inenten was ze gewoon nog vrolijk en ontspannen. Maar ze krijgt dan ook alle aandacht en hele lekkere snoepjes!
Meteen maar even gewogen: 6,3 kg.

Wat Mira verder heeft meegemaakt deze week?
Zondag (29 mei) is haar rechteroortje definitief gaan staan. Twee dagen later (31 mei) is haar linkeroortje ook gaan staan. Met 9,5 week dus. Ongeveer 2 weken eerder dan bij Aura.
Woensdagavond hebben we opnieuw de treinreis naar de Achterhoek gemaakt, alwaar ze tot zondag mocht blijven om m'n moeder's huis (en tuin) op z'n kop te zetten. Volgens mij heeft ze zich, samen met Aura en Luhta, prima vermaakt!

Mira is inmiddels dus al helemaal gewend aan de trein. Deze foto maakte ik afgelopen woensdag, in het stoptreintje naar Zutphen (met m'n telefoon, dus sorry voor de kwaliteit). Ze was even een tijdje wakker. En wat doe je dan? Juist: lekker ongegeneerd en ontspannen op je rug liggen spelen: