Op stap

Woensdag ben ik lekker op pad geweest met de honden. Mira mocht naar het Heidepark in Bilthoven en met Aura heb ik een grote ronde Laapersheide/Laapersveld bij Hilversum gelopen. Aura moest het grootste gedeelte aan de lijn, maar dat vond ze zo te zien niet erg.

1 jaar!

Mira is gisteren 1 jaar geworden. Wat gaat dat hard! Zo is het een klein pupje, en zo is het een grote puber.
Om het te vieren (en gewoon omdat het leuk is) heeft Laura (van Laicka) een Hollanderwandeling georganiseerd in de Groene Weelde. We waren daar al eens vaker geweest met de zusjes. Ze kunnen er heerlijk racen en gek doen in het water.

De zusjes hadden elkaar gisteren weer helemaal gevonden. Er zijn van die momenten dat ze zo leuk aan het spelen zijn samen (en onbenullig ook vooral), dat andere honden er even niet meer toe doen. Die kunnen er dan ook even niet tussen komen, als ze hun spelletje uberhaupt al zouden snappen. Heel mooi om te zien!

Dit keer was ook broertje Rokus erbij (officieel Kalimero). Wat een fantastische reu! Een hele leuke sociale hond en nog knap ook. Jacco en Breeze waren er ook weer bij en Gaea (een langhaarteefje die 2 weken jonger is dan de K-tjes) was er dit keer voor het eerst bij maar had het duidelijk naar haar zin.
Zes langharen bij elkaar dus. Wat een lol!

Een paar foto's van gisteren:

De jarige zusjes (links Mira, rechts Laicka)

Rokus

Rokus en zijn kleine zusje Mira

Miraatje

Rokus

Winner Show 2011

Op 27 november is Mira op de Winner in Amsterdam geweest. Ze kwam uit in de puppyklas en heeft het heel netjes gedaan! Het tandjes kijken ging dit keer goed en ze heeft een prachtig keurverslag gekregen. Vooral het laatste punt in het verslag (gangwerk) vind ik belangrijk, dus ik ben dik tevreden!
Keurmeester was Hans v.d. Berg (NL).

"8 maanden, mooi van type.
Word goed voorgebracht.
Mooi van hoofd met vlakke schedel.
Goede stop. Mooi oog.
Hoge ooraanzet.
Goeie hals-rugbelijning.
Strakke rug.
Goede staartaanzet.
Uitmuntende kleur en vachtstructuur.
Blinkt uit in gangen.

Veelbelovend
Beste pup"

(foto is genomen in de week voor de Winner - net 8 maanden oud)

Praktijkspeuren en een kleine familiereunie

Mira heeft afgelopen weekend een druk programma gehad.

Zaterdag
Zaterdag hebben we een les praktijkspeuren gevolgd bij Henk Bouman. Ayesta speurt daar regelmatig met Hasse, Borka en Ispel en vroeg of ik een keertje mee wilde.
Ik vond speuren altijd maar moeilijk en ingewikkeld en misschien zelfs een beetje saai (= vergt veel concentratie...). Vrij zoeken zoals bij reddingswerk vind ik veel leuker. Praktijkspeuren leek me een mooie tussenvorm en... het bleek heel leuk te zijn!

Mira deed het hartstikke goed! Henk liep eerst een paar keer een spoortje van 10-20 meter met een stokje met zijn geur aan het eind. Mira snapte direct wat de bedoeling was en pakte ook netjes het stokje op, terwijl ik nog verbaasd zat te bedenken hoe ze dat in hemelsnaam meteen kon begrijpen.
Dit deden we een paar keer, zodat we allebei snapten wat de bedoeling was. Daarna deden we een paar langere sporen. De laatste was misschien al wel 100 meter en het spoor sloeg een bospaadje in, kwam over een kruispunt van brede bospaden waar we linksaf moesten... best moeilijk dus al. Henk gaf ondertussen aanwijzingen via de porto, waardoor het meteen heel leerzaam was: "lijn laten vieren bij de kruising", "nu weer inklimmen", "hou de spanning erop", "achter je hond blijven", "blijf maar staan, laat haar maar even zelf nadenken"... "kletsen doen we in de Kalverstraat, dames!"

Super leuk dat we meteen al tot zo'n resultaat kwamen!
Maar wat is het moeilijk om je hond goed te begeleiden, zonder verkeerde invloed uit te oefenen (= haar de verkeerde kant op te sturen). De sport is niet zozeer je hond te leren hoe ze een spoor moet volgen, maar jezelf te leren hoe je erachter aan moet lopen. Wat je met de lijn moet doen en wat vooral niet. Hoe je je hond de ruimte moet geven om moeilijke punten zelfstandig uit te werken. Hoe je je hond moet steunen en hoe vooral niet. Hoe je volledig op je hond moet leren vertrouwen en vooral niet zelf moet gaan nadenken.

Ook grappig om het verschil te zien tussen Mira en Aura. Als Aura door heeft dat ze mag werken, wordt ze zichtbaar blij en zelfs wat onrustig en ongeconcentreerd (*toink toink*, piepende stuiterbal...). Bij haar moet ik dus echt werken aan rust en concentratie. Bij Mira twijfelde ik soms of ze nou echt aan het werk was, je zag het bijna niet. Ze lijkt veel rustiger te werken, maar ze werkt wel.


Zondag
Zondag hebben we gewandeld samen met papa Zoran en zusje Laicka en met Markiesje Rowi. Daar heb ik niet veel over te vertellen, behalve dat het heel gezellig was en dat het prachtig was om vader met z'n twee dochters bij elkaar te zien. Maar, ik heb wel een paar foto's en filmpjes:

 v.l.n.r.: Laicka (Kenau Hasse v.d. Dorestee), Zoran (Zoran v.d. Tiendschuur) 

en Mira (Kyara Hasse v.d. Dorestee)

 Samen drinken uit een blubberplas...

Papa Zoran met dochter Mira

Lastig foto's maken met die bewegelijke Hollanders...

Filmpjes zijn dan toch wat makkelijker:

En nog twee gefilmd tijdens het wandelen, dus iets schokkend beeld:

Boswandeling

Het zonnetje scheen vandaag zo lekker, dat ik besloot de trein te pakken om een station verder weer uit te stappen en met Mira naar het Heidepark te lopen. We waren daar nog nooit geweest, maar het was een leuk bosgebiedje met een stukje hei en water met een strandje. Er liepen aardig wat honden, vooral Retrievers. Tsja, Bilthoven hè...

Dit keer niet zoveel geklets, maar wel een paar foto's en filmpjes.

... en filmpjes:

Tafelmanieren

Ik probeer mijn honden goede tafelmanieren bij te brengen: Rustig zitten wachten in de deuropening totdat je toestemming krijgt om te eten. Geen gespring om me heen, maar een beetje respect voor mijn persoonlijke ruimte, terwijl ik hun eten neerzet. Eigenlijk moeten ze ook eerst nog volkomen kalm zijn, want ik wil niet dat ze alles in 1 keer naar binnen slurpen. Dat is ook niet zo handig met een halve pekingeend...

Aura heeft altijd wat moeite gehad met de regel. Vaak loopt ze eerst met me mee, moet ik haar dan weer terugsturen over de drempel en commando "zit en wacht" geven. Ze zit dan wel stil, maar haar ogen vallen er haast uit. Gelukkig eet ze wel rustig en kauwt alles goed, dus ik vind het altijd wel prima zo. Alleen als ze heel opgewonden is, als ze gaat zitten wiebelen of piepen, dan moet ze langer wachten.

Mira moet de deuropeningregel natuurlijk ook leren, nu ze haar eten standaard niet meer in haar bench krijgt, maar ook op het balkon mag eten. Dat is eigenlijk pas sinds deze week. Tot nog toe deed ze het op de Aura-manier: eerst mee het balkon op willen. En zodra ik de bak neerzet, staat ze ongeduldig op (dus: bak weer omhoog, zitten, wachten, bak omlaag, etc.).
Zoiets leer je ook niet in een paar keer oefenen, daar moet je de tijd voor nemen...

Dus vanavond liep ik met haar bak naar het balkon, hondje vrolijk springend achter me aan (joehoe, kippetje!!). Ik stapte naar buiten, ondertussen de deuropening blokkerend met m'n lichaam zodat ze niet de fout in kon gaan, draaide me om, klaar om te zeggen "nee, wachten"... zit er een hondje heel braaf op haar kont naar me te kijken! Volkomen kalm en geduldig, niks geen gewiebel of gepiep. Nee, ze wachtte net zo lang totdat ik zei "toe maar". En ik had niet eens een commando gegeven!

Dat respect is er wel... maar ze verwacht er wel iets heel lekkers voor terug :)


ps 1: De baknijd waar ik het laatst over had, is compleet verdwenen, al vrij snel na het ontstaan eigenlijk. Ze vertrouwt me nu bij haar eten. De "dankbaarheid" die Aura altijd toont als ze haar eten op heeft (kwispelend naar me toe lopen, oortjes in de nek, staart laag, likje over m'n hand... en soms een dikke boer...), laat Mira nu ook zien.

ps 2: Binnenkort weer meer updates en foto's!

Drie maanden

Mira is alweer 3 maanden en 2 weken oud en het gaat hartstikke goed met haar! Ze is belachelijk gegroeid, is al aan het wisselen en ze is niet meer dat kleine puppie van een tijdje geleden. Maar dat is wel fijn eigenlijk. Ze is nu groot genoeg om lekker mee te lopen.

Dat lopen doet ze heel netjes. Ze loopt netjes naast me aan een ontspannen riem. Als ik haar riem van de halsband klik, moet ze eerst zitten en wachten. Dat doen we thuis ook als we terugkomen van de wandeling en zij naar Aura toe wil. Het leek me wat te hoog gegrepen voor een jonge pup, maar ze kan het gewoon al! Ik moet het wel rustig opbouwen natuurlijk en niet verwachten dat ze het ook kan als ze in een wilde bui is. Ik kijk steeds naar wat zij aan kan en vraag dan een klein beetje meer van haar.
Sowieso lijkt ze wat meer respect voor me te krijgen. Ze luistert iets meer naar mijn correcties, kijkt meer naar wat ik wil en is makkelijker te sturen.

De "zit en let op"-oefening gaat ook al heel goed. We hebben hem o.a. gedaan bij de ingang van het winkelcentrum waar de winkelwagentjes voorbij kwamen en in het park terwijl er een andere hond achter een balletje aan het aanrennen was. Ze kan al relatief lang haar aandacht vasthouden. Echt heel leuk om te zien! En goed voor haar concentratievermogen. Ik maak er voor mezelf ook een spelletje van: kijken hoe ik zo lang mogelijk haar aandacht vast kan houden, zonder dat ze onrustig of ongelukkig wordt. En ondertussen haar gedrag proberen te lezen.

Aura is helemaal gelukkig met haar. Ze ligt nu regelmatig half op haar rug te spelen met de pup bovenop zich. Dat heeft ze nog nooit gedaan bij een andere hond! Ze lijkt Mira soms ook uit te nodigen om bij haar te komen liggen, maar daar is Mira nog een beetje te onrustig voor. En vanmorgen toen ik met Aura thuiskwam van de wandeling, ging ze voor de slaapkamerdeur staan, keek achterom met een blik van "Hee, doe eens open" en liep daarna rechtstreeks en al kwispelend naar Mira's bench om haar te begroeten. Zo lief!!
Ja, Aura doet het ver boven verwachting goed. Ze heeft zich er ook al bij neergelegd dat die kleine de baas over haar gaat worden (of al is).

Met andere honden gaat het nog steeds goed. Met Aura is dat natuurlijk nogal mis gegaan, vanaf een maand of 3-4 (mijn schuld), maar met Mira lijkt het gelukkig niet die kant op te gaan. Naar volwassen honden is ze heel onderdanig, maar zeker niet bang. Naar jongere pups of kleinere hondjes kan ze wel dominant doen en moet ik haar soms wat bijsturen. Gisteren kwamen we Bordercolliepup Jake tegen in het portiek van de flat. Hij is precies een maand jonger dan Mira en nog niet zo dapper. Ze liet eerst zien dat zij ouder was (poeh zeg, wel een hele maand... trutje...) en Jake rende even piepend weg. Daarna Mira maar weer aangelijnd om haar een beetje bij te sturen en even later lag ze heel lief op de grond te spelen en zag je Jake's zelfvertrouwen en plezier groeien.

Een paar minpuntjes:
- Als ze moe is, wil ze niet door andere mensen worden opgepakt en laat dat merken door ze recht aan te kijken en diep te grommen. Gelukkig is dit alleen nog gebeurd bij mensen die daar niet van onder de indruk waren, maar ik hou het in de gaten. Ze hoeft niet alles te willen, maar agressie sta ik in geen geval toe.
- Ze heeft even last gehad van baknijd. Ik heb me daar wel zorgen over gemaakt, omdat Aura nooit, maar dan ook nooit tegen mij gegromd heeft en dat ook niet zal doen (want dan heeft ze een probleem). We hebben daar even aan moeten werken, maar het lijkt nu zo goed als over en ze vertrouwt me nu bij haar eten.
- Als Aura blaffend door de kamer loopt omdat er een andere hond voorbij liep, springt Mira grommend in haar kraag. Niet speels grommend, maar behoorlijk serieus grommend. Dat sta ik natuurlijk niet toe, dus ik corrigeer ze allebei. Maar zo'n typje is het dus...

Wat is er nog meer gebeurd?

• Op 26 juni zijn we naar de clubmatch van de Hollandse Herders geweest. Haar zusje Laicka en broertjes Kuifje en Kairo waren er ook en later in de middag kwam pappa Zoran even kennismaken met zijn kinderen. Mira heeft zich prima gedragen tussen alle honden en mensen! Het viel me mee hoe relaxed ze rondliep en lekker lag te klieren met haar broertjes en zusjes en ook met de ruwhaarpups van Famke, die 8 dagen ouders zijn. De andere pups (zowel langhaar als ruwhaar) hebben zich trouwens ook super gedragen! Ik was ingedeeld als fotograaf bij de ruwhaarring, maar Mira heeft zich met andere mensen vermaakt. Volgens mij had ze daar niet zoveel moeite mee...
  
• Op 3 juli zijn we naar Hoogkerk afgereisd voor het NK IPO voor Hollandse Herders. Ook hier heeft ze zich weer super gedragen. Joep, de ruwhaarpup van 8 dagen ouder, was er ook en daar heeft ze gezellig mee lopen klieren. Ze heeft Joep duidelijk gemaakt dat hij teveel praatjes had: Hop, op z'n rug en Mira stond er rustig boven terwijl Joep zwaar tegenstribbelde (op z'n rug gegooid door een meisje, dat kan toch niet!!). Mira kan soms al best volwassen uit de hoek komen. Er waren nog meer honden om mee kennis te maken, o.a. een jonge reu van Evert Bakker (uit de KNPV... oeh, enge hond zeg! :p ) en Varro, van Ilona. Varro is ook een schat, maar Mira was wel een beetje onder de indruk van zijn grootte. 

Nog een paar filmpjes van vandaag

Gekke bui tijdens de ochtendwandeling:

Hondenvriendjes: